Geçtiğimiz gün sosyal medyada gezerken , dikkatimi birşey çekti .
Avrupada ,Japonya,Kore ve Amerika'da yaşayan insanların gülümsediğini fark ettim.
Aileleri, komşuları ve işyeri arkadaşları ile eğlenceli zaman aralıkları yaşadıklarını ,keyifli ve kaliteli vakit geçirdiklerini gördüm.
Ülkelerinde yaşam şartlarının üst kalite olması,kurallara saygılı bencil olmayan,sevecen ve en önemlisi okuyan kültürlü bireylerden oluşan toplum ların hepsinde bu gülümsemeyi farkettim.
Herşey kültürle ve saygıyla başlıyordu.Birbirine güven,saygı be bencillik olmadan yaşamak.
Ekonomik yönden yaşam şartlarının rahat olması, gençlerin üniversiteye girebilmek için stres yaşamaması ve mutlu olabileceği meslekler seçme haklarının olması bu ülkelerde yaşayan insanları gülümsetiyor.
Hak,adalet konusunda son derece güvenli olan bu ülkelerde insanlar gülümsüyor.
Dışarıdan mülteci almayan ülkelerin insanları gülümsüyor.
Hayvanlarla iç içe olan,sevgilerini onlarla paylaşan bu insanlar huzurla gülümsüyor.
Kadın ve çocuk cinayetlerinin hemen hemen hiç olmadığı,olsa dahi büyük cezalar ile hatta bazı ülkelerde devam eden idam ile cezalandırılması ile adaletin yerini bulması ndan emin olan bu ülkelerin insanları gülümsüyor.
Trafik ışıklarında yaya yolu ,trafik ışığı ve geçiş önceliği bilinci ile kurallara uyan,korna sesinin hemen hemen hiç duyulmadığı,aracının penceresinden sokağa çöpünü atmadan ,tertemiz mis gibi asfalt ve 4-5 şeritli yollarda yolculuk yapan bu ülkelerin insanları gülümsüyordu.
Bilim ve sanat insanlarına saygı duyan ,onları sonuna kadar destekleyen,doktorları ve sağlık çalışanlarını başında taç gibi taşıyan bu insanlar gülümsüyor ve gülümsetiyordu.
Kısacası bir şeyler onlarda düzgündü,umut vaad ediyordu,huzur vardı.Ve insanlar keyifliydi.İçten kahkaha atabiliyordu.
Birlikte sinemaya,tiyatroya,konsere gidebiliyor,dışarıda yemek yiyip,eğleniyorlardı.
Evleri,yaşam şartları çok daha güzeldi.
Peki onlarda olan ve bizde olmayan şey neydi?
Sanırım bu sorunun cevabını biliyoruz.
Keşke bizde onlar gibi gülebilsek...
