Cumhuriyetimizin ilan edilişinin 101. yıldönümünü kutluyoruz.
101 yıl önce şu günlere gelebilmemiz için ne hayatlar yok oldu? Ne çok insan can verdi.Ne çok insan yokluk çekti.Ne çok insan babasız ,eşsiz kaldı.
Kısacası çok hikaye var bugüne gelebilmemizin içinde saklı kalan.
Çok büyük bir değişime cesaret eden başta Ulu önder Atatürk,tüm silah arkadaşları,tüm halk ,canla başla ,savaş verdi.Herşeyi göze alarak.Ölmeyi emir alıp da gözleri kapalı vatan uğruna attılar kendilerini namluların önüne.
Kimi oracıkta can verdi.Kimi kolunu,kimi bacağını kaybetti.
Çocuk,yaşlı demediler.Kadın ,erkek fark etmeksizin verdikleri mücadele ayakta alkışlanacak,gıpte edilecek ve asırlar boyu nesilden nesile aktarılacak kadar onur vericiydi.
Şimdi bazı insanlar bunu idrak edemiyor ve şu an ağzından çıkan her cümleyi söyleme özgürlüğünün aslında o lafını ettiği Cumhuriyet'e borçlu olduğunu bilmeden.Ne acı?
Kadına insan gibi davranılmasına,2.sınıf vatandaş olmadığına,iş hayatında ve tüm toplumsal alanda eşit olduğuna ,yapılan mücadele sonucu bizler bugünlere gelmişken,bunun için kan döken,savaşan o güzel insanlara kirli bir üslup ile sataşmak ne kadar da acı.
Bayrağımızın dalgalanarak ufukta gördüğümüz mavi gökyüzü ve derin çekilen bir nefes ,bağımsız bir ülke bugüne nasıl geldi bilir misin ey Türk milleti?
Belki de bugün böyle bir mücadeleye karşı dayanamzdın,ağlardın,vazgeçerdin bilir misin?
Her hücresi ile kendini bayrağına,vatanına adayan o muhteşem insanlar ,inandıkları için başardılar.
Bugün daha da çok ihtiyacımız var aynı bayrak altında el ele,yan yana durmaya.
Atalarımız için,bu vatan için ,bayrağımız için YAŞASIN CUMHURİYET,VAR OLSUN TÜRK MİLLETİ.
