Sizin de dikkatinizi hiç çekti mi? Son zamanlarda algılama sorunu başladı küçükten büyüğe herkesde.
Ergenlik çağında hadi bizi dinlemiyor zaten gençler ,duymuyorlar söylediğimizi diye kendimizi avutsak da,gerçek bence öyle değil.Gerek beslenme alışkanlıklarımız , gerek teknoloji sayesinde araştırma,çözümleme ve dolayısıyla pratik zeka kabiliyetimizi kaybetme , gerek ise eğitim düzeyinin düşmesi ile gelinen nokta bence bu.
Çok eskiden ilk cep telefonu çıktığında rahmetli ananem demişti ki " Bu telefonlar beyin hücrelerini yok edecek" aklıma geldikçe hem gülüyorum hem de düşünüyorum olabilir mi acaba diye.
Bizler çocukken daha fazla hareket eder,oyunlar üretir,ödev verildiğinde kitaplardan,ansiklopedilerden araştırırdık.
Öyle hop diye hazira konmazdık.Üretirdik.Beslenme alışkanlıklarımızda fast food yoktu.Paketli gıda sayılıydı ve zaten şimdiki gibi büyük marketler olmadığı için bir iki afet bakkaldan alır yerdik.
Hareket ederdik,gazete okurduk,haber dinlerdik televizyonda.Komşularımızla sohbet ederdik.
Şimdi zamanımızda birine bişey anlatmak o kadar zor ki,hem sabırsız,hem bilinçsiz hem de öfkeli oldu herkes.
Sanki bir toz bulutunun içinde soluduğumuz oksijen ,beyin hücrelerimize zarar veriyor gibi boş gözlerle bakar olduk.
Eğitim ve öğretim sisteminde yapılan değişiklikler de ,öğrencilerin aklını karıştırdı yıllarca.Hele sınavlar ,isimleri her sene değişti neredeyse.
Yani bir yerde bir hata var. Daha zeki daha pratik kavrayan bir zeka olması gerekirken toplum aksine tembelliğe doğru gidiyor.Dolayısıyla aklımızı bile tutumlu kullanır olduk.
Üretmek her zaman fiziksel ve ruhsal olarak bizi çalıştırır.
Çakralarımızı açalım,kendimizi bir avuç içine sığan telefon dünyasından kurtaralım.İnternet hayatımızın en önemli odak noktası şu an.Nefes almak ,yemek ,su içmek,dışkılamak ve internet.Yaşamak için 5 faktör.
Dinlemeyi bilmiyoruz,sabırsızız.Karşımızdakini dinlemezsek algılayamayız.Önce bencilliği bırakıp karşımızdakini dinleyelim.
Eğitim,beslenme,teknoloji,iletişim ve insan .Bu kaosun içindeyiz.Algılarımız kapanıyor.Boş bakan gözlerle hayata uyum sağlıyoruz.Kendimizi geliştirelim.Mesela kitap okuyalım,dergi,gazete neyse ne ama okuyalım.
Zihnimizi ancak böyle ferahlatabiliriz.
Açıkları kapamak için ses yükseltmek,tartışmak yerine gelişen dünya formunda konuşarak,dinleyerek,anlayarak çözümler üretmeliyiz.
Kısacası kendimizi geliştiremezsek,bir kum tanesi gibi toz olur gideriz.
