Son zamanlarda sağda solda benim hakkımda kasıtlı olarak çıkarıldığını düşündüğüm söylenti ve açıklamalara ilişkin bir bilgilendirme yapmak zorunluluğu ortaya çıkmıştır. 

Bu kapsamda;

2000 yılından bu yana Kocaeli'de çeşitli sivil toplum örgütlerinde görev aldım, bunların başında GKD, İKM, Çocuk Esirgeme Kurumu gibi, önemli dernekler de yer aldı.

Herkesin malumu dernekçilik, siyaset yaparsanız, sivil toplum örgütlerinde sosyal alanlarda boy gösterirseniz, toplumun her kesimi ile yakın ilişkiler kurarsınız. İşte bu günlerde gazeteci camia ile gazeteci büyüklerimizle ve kardeşlerimizle ilişkilerimiz oldu.

Girişken ve sosyal yapım sayesinde Kocaeli'deki hemen hemen tüm gazetecileri tanıma şansım oldu.

Hepsi birbirinden değerli mesleğinde başarılara ulaşmış arkadaşlarımdı.

Bütün camialarda olduğu gibi gazeteci camiasında da çok değerli dostluklar kurdum. Bu arkadaşlarımdan gazetecilik yapmam konusunda teklifler ve davetler aldım. Yıllardır çeşitli vesilelerle içinde bulunduğum inceliklerine hakim olduğum bu camiyaya (Çocukluğumdan beri hayalini kurduğum) Gazete Kocaeli adında bir internet sitesi ile girmiş oldum. Daha bir yıl bile dolmamıştı ki günlük basılı gazete çıkarmaya karar verdik. Çıkarmış olduğumuz Gazete Kocaeli Kocaeli’nin dört bir yanında tüm bayilerde ve abonelik sistemi ile günlük yayın hayatına başlamış oldu. 

Günlük gazete çıkarmanın zorluluğu, maliyetli bir iş olduğunu, çalışma temposunun yoğunluğunu iliklerimize kadar hissettiğimiz günler yaşadık. 

İşimizi çok seviyorduk, çalışma arkadaşlarımızla ekip halinde çok güzel işlere ve haberlere imza attık. Ama hayat bize farklı kapılar açtı ve ayrılıklar yaşandı. Beraber çalıştığımız arkadaşlarımızın birçoğu kendi internet sitelerini açtılar ve kendiişlerinde birçok başarılı haberlere imza attılar.

Yaklaşık bir buçuk yıl sonra günlük çıkan gazetemizi devrettik.

Ben de kenara bira uzak durma kararı aldım, ama gazetecilik mesleği insanın ruhuna işledi mi fazla duramıyorsunuz, bir iki ay sonra Flaş Kocaeli Gazetesini kurarak basın sektöründe kalmaya devam ettim.

Basın camiası içinde ilk gazetede çalışmaya başlamamla birlikte 15 yılı aşkın süredir bu kentte gazetecilik mesleğini icra ediyorum.

Bu mesleğe girmeden önce Fethiye caddesinde esnaflık yapıyordum. Çanta mağazamız vardı. Kentte alnımızın akıyla, hiçbir şaibeli işe bulaşmadan, taraflı tarafsız herkese kendimizi sevdirerek ticaretimizi yaptık. Gazetecilik mesleğine başlayınca da ticari hayatımı sonlandırdım.

Gelelim akılları sırasınca bizi itibarsızlaştırmak isteyen sözüm ona meslektaşlarımız sağda solda benim arkamdan hala “O çantacı, gazeteci değil” diyerek dolaşmaktadır. Bu meslektaşlarıma şunu söylemek isterim ki; “Siz ananızdan gazeteci mi doğdunuz?”, “Bu kentte kimin gazeteci olup olmayacağına siz mi karar veriyorsunuz?”.

Neyse bu konuları fazla uzatmadan konu başlığında da yazdığım gibi Kocaeli Gazeteciler Cemiyeti ve kendim hakkımda konuşacağım. 

Kocaeli Gazeteciler Cemiyeti'nde bu yönetimle beraber benim 2.dönemim, uzun yıllar sivil toplum kuruluşlarında çalıştıktan sonra bir daha hiçbir sivil toplum örgütünde görev almama kararı almıştım. Ta ki Cemal Kaplan abimi tanıyıncaya kadar, herkes diyor ya Cemal baba, kurban, gerçekten de baba gibi, abi gibi, şefkat yüklü bir insan. 

Ben bir evin tek oğluyum, yani abim veya erkek kardeşim yoktu, ama Kocaeli Gazeteciler Cemiyeti sayesinde artık bir abim var, sevincimi de onunla paylaşıyorum üzüntümü de onunla paylaşıyorum. Yeri gelir bazen bana kızar, inanın kızdığı zaman o gece uyuyamıyorum onun gönlünü nasıl alırım diye düşünüyorum. Fakat son zamanlarda görüyorum ve takip ediyorum. Cemal Kaplan'ı bu kentte bitirmek, itibarsızlaştırmak için ellerinden geleni yapıyorlar. Ama unutuyorlar Cemal Kaplan bu kente tek ve yalnız değildir. Cemal abinin hiç alakası olmadığı bir konu için bile linç ettiler, edenlerde çok güvendiği, en yakınındaki isimler. 

Biraz da kendimden bahsetmek gerekirse, Kocaeli Gazeteciler Cemiyeti artık benim ikinci evim, bundan 7-8 ay önce gözümdeki sağlık problemlerinden dolayı, cemiyetteki başkan vekili görevimi bırakarak yönetim kurulu üyesi olarak devam ettim. Belki kurumdaki unvanım değişmişti, ama cemiyetteki görev aşkım hiçbir zaman bitmedi. Cemal abim Gece 12'de aradığı zaman, "Tabela asılacak sen gider misin?" dediğinde ikiletmeden kabul ediyorum, fuarlara gece stant hazırlanacağı zaman ben oradaydım, ramazanlarda koli taşınacağı zaman ben yine oradaydım. Dedim ya cemiyet benim ikinci evim oldu. Cemiyet üyelerinin hepsi de benim kardeşlerim, abilerim, ablalarım. 

Arkamdan iş çevirerek dalavereler ve yalanlarla benim arkamdan konuşan arkadaşlara sesleniyorum, benimle uğraşacağınıza gelin bu cemiyete sahip çıkın. Türkiye'nin en büyük köklü Cemiyeti Kocaeli'de, en baba en kral cemiyet başkanı Kocaeli Gazeteciler Cemiyetinde. Başkanımızın elinden tutalım, Cemiyeti uçuralım, bırakın fitne fesat çıkarmayı, bırakın dedikodu yapmayı, biraz delikanlı olun adam olun gerisi gelir. 

6-7 aydır gözümdeki rahatsızlıktan dolayı biraz sakin kalmaya çalışıyordum ama artık Hüseyin ÖZİRİ geri geldi. Bundan sonra tüm projelerde beni göreceksiniz, bu cemiyet ve meslektaşlarımız için taşın altına elimi değil bütün vücudumu koyacağım. 

Çatlasanız da patlasanız da Kocaeli Gazeteciler Cemiyeti Yönetim Kurulu üyeleri olarak, bu kent için Kocaeli'deki meslektaşlarımız için ne gerekiyorsa yapacağız. Ayrıca bunları yaparken ne cemiyetimizi ne de cemiyet başkanımızı sizlere yedirmeyeceğiz.