Depremde enkaz altında kalan insanları kurtarmak için, hemen enkazlarda çalışma başlatırız. Enkazı iş makinası, hilti, kesme aleti, jeneratör vb. aletler ile açmaya çalışırız. Bu milletimizin en güzel özelliği.

Fakat ondan sonrada tüm enkazı hemen kaldırmak isteriz. Hiç çıkan enkazı nasıl geri dönüştüreceğimizi, enkazın doğayı yeniden kirleteceğini hiç düşünmeden.

Bu konuya bir önceki kentsel çözümler 3 yazımda değinmiştim.
Bu yazımda değinmek istediğim konu şehirlerimize depremi unutturmayacak binalar yapmalıyız. Gelecek nesil, bizden sonrada depremin izlerini kentlerde görmeli.

Kamu binaları, okullar vb. yerlerde depremi hatırlatacak binalar tasarlamalıyız.
Mesela yeni yapacağımız, Meslek Lisesi binalarını, İnşaat Mühendisliği, Mimarlık Fakültesi binalarını kesinlikle depremi hatırlatan bina görünümünde tasarlamalıyız.

Deprem gören bazı il, ilçelerdeki belediye ve kaymakamlık binalarımızıda cephelerde bazı yamuk, yumuk şekiller yaparak tasarlamalıyız.

Hatırladığım kadarı ile 1999 depremi sonrası sadece Derince Belesiyesi depremi anımsatan bir Belediye binası yaptırdı. Kocaeli'de başka bir örneğinide göremedim.

Millet olarak, deprem enkazlarını, görüntülerini tamamen ortadan kaldırmak. Gerçekten kaçmak, gelecek nesillerede tecrübelerimizi aktaramamaktır. Dolayısıyla onlarında bu acı tecrübeyi yaşamasına zemin hazırlamaktır.

Yoksa tavuz kuşu gibi, kafamıza yere sokarak, gelecek felaketi durduramayız.