Ülkemizde ve dünyada her geçen gün biraz daha tüketen nesil olarak yer alıyoruz.Giyecekten yemeğe inanılmaz bir aç gözlülük maalesef beni düşündürür oldu.Savaş zamanları yaşananları hatırlayalım. Dedelerimiz, anane, babannelerimiz anlatırdı. Karne ile ekmek alınan yokluğun son noktasına kadar yaşandığı günleri. O zamanlar bir dilim ekmek bile çok kıymetli,bir hırka dünyalara bedelmiş. O günlerden bu günlere geldiğimizde bakıyoruz ki her gün lokantalarda,evlerde dünya kadar yemek çöpe gidiyor. Ekmekler atılıyor. Hele bir de tatil için gidilen açık büfe otellerdeki yemek israfı ile her halde bir şehir dolusu insanı doyurabilirsiniz.Otel demişken yaz tatilinde en çok dikkatimi çeken yabancı turistlerin tabaklarına yiyebilecekleri kadar yemek almaları ,memleketim insanının ise yığma tabakları doldurduğu geldi aklıma.Tabi beklenen son ve tabaklarda ki fazla yiyecekler doğru çöpe.Yazık...Dünyada küresel ısınma var ve ileriki yıllarda su sıkıntısı olabilir bu da tarımı dolayısıyla gıda sıkıntısını beraberinde getirecektir.Hepsini geçin,İslam dininde de israf haram ve günahtır.Aynı şey giyecek,ayakkabı için de geçerli.Tüketebileceğimiz dışındaki her fazla şey israftır ve yazıktır.Çevrede gördüğüm bir kaç tablo geldi aklıma .Çöp içinden yemek toplamaya çalışan insanlar gördüm ben.Hepimiz için bir borç olmalı ki,araştıralım ihtiyaç sahiplerine bütçemize uygun yardım eli uzatalım.Yiyebileceğimiz kadar yemek,giyebileceğimiz kadar giysi.

Hepsi bu...