Dünyaya geldiğimizde bize sıkı sıkı koruyan ve delice seven iki kişi ile başlarız hayata.Anne ve Baba...Bu gün babamızın hayatımızdaki yerini anlatıcam size.Her ne kadar anne ön planda olsa da babanın da bambaşka bir yeri vardır.Baba,koruyucu,kol kanat gerici aslında evladının iyiliği için sert mizaçlı görünen yüreği yufka,sevgi dolu bir adamdır.Kendi yemez,yedirir,giymez giydirir.Akşama kadar çalışır,didinir evlatları ve onların geleceği için çırpınır.Babanın omuzu bir başkadır.Dağ gibidir eğilmez,aslan gibidir kocaman yüreği ile,gözü hep üzerindedir çocuklarının.Hep daha iyisini ister evlatları için,o sert bakışları ya da sesindeki doku bu yüzdendir.Evin çatısı,ailenin kulübesidir baba.Arkanda hep varlığını hissederek huzur içinde yaşamanı sağlayan tek kişi babadır.Dilimize bile yerleşmiştir ," Bir babalık yap " deriz iyilik istediğimizde.Baba iyiliktir.Güvendir.Çocuğu gülsün diye ne şaklabanlıklar yapar.Üzüntülü olduğunda,evde kenara çekilir belli etmemeye çalışır.Evladı üzüldüyse eğer dünyayı yıkar,yakar geçer.Baba işte böyle,huzurun adı,güvenin tam da ortasıdır.Babalar özeldir ve hep öyle kalacaktır yüreğimizde.Babalar gününü kutluyorum tüm şövalyelerin ,( babaların)