Malumunuz uzun zamandır iyi gitmeyen işler, kötü sonuçlar, istifalar, çalkantılar, değişiklikler, takviyeler, eleştiriler falan derken gelelim dün akşama...

Öncelikle Allah hepimizin dualarını ve oruçlarını kabul etsin. Ramazan dolayısıyla evimizde iftarımızı açtıktan sonra saate baktığımda Kocaelispor-Göztepe maçına 40 dakika vardı. Kartepe Eşme'den stada normal şartlarda maximum 40 dakika süren yolculuğum da 20 dakika sonra kendimi stadyumda buldum. Buradan Kocaeli Büyükşehir belediye başkanımız Tahir Büyükakın'a teşekkür etmek istiyorum. Kartepe Köseköy askeriyenin hemen dibinden Kocaeli Stadyumuna açılan yeni yol sayesinde süremiz neredeyse yarı yarıya azaldı. Allah kendisinden ve emeği geçenlerden razı olsun. inşAllah tramvay çalışması da sona erince, stadyumun trafik sorunu da bitmiş olacak...

Biz gelelim dün geceye...Kocaelispor'un olmazsa olmaz maçıydı. Ya hep yada hiç maçına çıkacaktı. Öyle de oldu. Rakip süper lig havasına girmiş ve uzun zamandır yenilgi yüzü görmeyen Göztepe'ydi. Onlarda bu maçı alıp rahatlayıp süper lige çıkmayı garantilemek istiyorlardı. Stada girdiğimde süper lig maçı atmosferi vardı. Her iki takım da taraftar gücünü arkasına almış, müthiş atmosfer vardı. Göztepe ve kardeş takımları Sakarya'lı taraftarlarla birlikte küfürlü tezahüratlar, stadın içine atılan konfetiler, maytaplar, yanıcı sis bombaları, meşaleler Kocaelispor taraftarlarını da tahrik etmişti. Karşılıklı tezahüratlar ve müthiş bir atmosferde başlayan maçta Kocaelispor mutlaka kazanmak istiyordu.

Maçın ilk 15 dakikasında etkili ve istekli bir Kocaelispor izledik. Rakip takım da oyuna ağırlığını yavaş yavaş koymaya başladı. İlk yarının bitimine yakın yediğimiz gol, ikinci yarı hesaplarını alt üst etmişti. İkinci yarı müthiş bir atmosferde başladı. Her zamankinden çok daha farklı çok daha istekli ve inançlı bir Kocaelispor izliyorduk. Yenik durumdaydık ama pes etmemiştik. Derken rakip Göztepe durumu 2 - 0 yapmıştı. Neyse ki gol ofsayt olduğu için VAR dan geri döndü. Ancak rakip Göztepe yine etkili geldi ve durumu bu kez 2-0 yapmıştı. Benim dikkatimi çeken nokta biz ikinci golü yedikten saniyeler sonra taraftarımız takımı bağrına basan motive edici tezahüratlar yapmaya başladı. İşte istediğimiz ve beklediğimiz de buydu.

Futbolcular, yönetim, başkan, basın ve kent halkı da bunu bekliyordu. İşte bu inanmışlık ve motivasyon futbolcularımız da doping etkisi yapmıştı. Maçın bitimine artık normal sürede 8 dakika kalmıştı ki Kocaelispor penaltı kazandı. Topun başına önce Amaral geçti ve Cihat Amaral'a bir şeyler söyledi. Amaral topu Daniel Candeias a verdi. Kendine özgü tarzı ile penaltıyı kullanan Portekiz'li durumu 2-1 e getirdi. Tribünler daha ateşlendi. Tüm stad kenetlenmiş hep bir ağızdan tezahüratlar yapılmaya devam ederken ikinci penaltıyı kazandık.

Topun başına yine 35 yaşındaki tecrübeli Candeias geçti. Yine aynı tarz penaltı ile kaleci Lis'i ve topu ayrı ayrı köşelere gönderdi. Körfezde yer yerinden oynamış, Göztepe taraftarı sus pus olmuş ve ağızlarını bıçak açmıyordu. Maçın dördüncü hakemi artı 7 yi göstermişti. Futbol sahalarında eşine çok zor rastlanan bir maça şahitlik ediyorduk. Göztepe kontra atakla yüzde yüzlük bir gol pozisyonunu kaçırmıştı. O golü atsalar iş bitmişti derken, bizim gelişen atakta ceza sahası çizgisinin üstündeki ikili mücadelede yine VAR ın uyarısı ile kazanılan bir penaltı olduğu uyarısı bizleri adeta sevinçten havalara uçurdu. Emin olun futbolcular dahil birçok kimsenin futbolda çok az yaşadığı şeyler olmaya başlamıştı. Kocaeli stadyumunda aynı zamanda futbol tarihine geçecek bir maç izliyorduk. Tüm nefesler tutuldu ve yine gecenin yıldızı Candeias topu eline aldı. Emin olun hayatımda hiç bu kadar heyecanlanmamıştım...soğuk kanlılıkla yine kendi tarzı ile penaltıyı kullanan Daniel Candeias bu kez topu kaleci Lis'in sağ köşesine bırakarak durumu 3-2 ye getirdi. Stad sesten yıkılıyordu, coşku ve sevinç tavandı.

Herkes birbirine sarılıyor, etrafımda ağlayan basın mensubu arkadaşlarımı görüyordum. Maçın başında ağızlarından küfürü düşürmeyen aynı tempoda tezahüratlar yapan Göztepe ve Sakaryaspor'lu formalı atkılı taraftarlardan hiç ses çıkmıyordu. Sadece olanları bir film şeridi izler gibi izliyorlardı. Şoka girmişlerdi. Dut yemiş bülbül gibiydiler. Evet maçın bitiş düdüğü ile birlikte stadyumun içi, sahanın içi bayram yerine dönmüştü.

Sevgili okuyucularım normalde hiç bu kadar uzun köşe yazdığımı bilmiyorum. Kendimde uzun yazılan köşe yazılarını okumayı biraz sıkıcı bulurum ama bu kez durum farklı. İnsan içindeki duyguları kaleme almaya çalışınca biraz uzun olabiliyormuş. Ben buradan tüm futbolcuları, çiçeği burnunda başkan Recep Durul'u, yönetimini, özellikle 12 nci adam vazifesi gören taraftarı tebrik etmek istiyorum. İşte bizim aradığımız tablo, görmek istediğimiz birlik ve beraberlik bu.

Bence bu galibiyetin arkasındaki en büyük güç; birlik, beraberlik ve inançtır. Buradan bir teşekkür de geçte olsa Kocaelispor kulübüne kazandırılan mentor Turgay Biçer i tebrik ediyorum. Dibe vurmuş bir takıma moral ve motivasyon yüklendiği çok açıkça belliydi. Ayrıca 35 yaşındaki Portekiz'li Daniel Candeias' ı da ayrıca tebrik etmek istiyorum. Çünkü dünyanın neresinde olursanız olun, böylesi stresi yüksek ve önemli bir maçta, bu kadar soğuk kanlı şekilde 3 tane ayrı ayrı penaltıyı kullanacaksınız ve 3 ünü de gol yapacaksınız.kolay iş değil...

Evet maçın son 10, 15 dakikasında Kocaelispor'u hafife alan ve oyun ciddiyetini elinden bırakan ve adeta dalga geçmeye çalışan Göztepe ye dersini verdik. Şimdi bu maçı unutup, hafta sonu deplasmanda oynayacağımız Çorum F.K maçına odaklanıp, konsantre olmak lazım. Aynı inanç, hırs, birlik, beraberlik, moral ve motivasyon ile bu maçı da kazanarak uygun adımlarla hedefe doğru ilerleyelim diyor hepinizi saygıyla selamlıyorum...Hayırlı ve bereketli ramazanlar...