Yıllar önce bir yerde bir yazı okumuştum; 

"Bu günlerde herkes birbirine "sevgilim" diyor, 

Anlamını bilmeden..

Hissetmeden..

Ama ben sana "sevdiğim" diyorum,  

Anlamını bilerek..

DUYA DUYA..

Doya doya...

Hissede hissede...

SEVDİĞİMM..." 

Sizce de çok anlamlı değil mi? 

Eveeettt, bugün, "aşkım", "sevgilim", "bitanem", "bebeğim", "hatunum", "adamım", "aşkiloşkom", "kocişkom" gibi hitaplarla başlayan sevgi sözcüklerinin, küçük/büyük  hediyelerin havalarda uçuşacağı,

Unutanların da dünyanın kaç bucak olduğunu görecekleri gün...

Birbirinin yanında olanların şanslı, 

Olmayanların buruk, 

Yakın zamanda ayrılık yaşayanların acılı isot kıvamında olacakları bir gün bu gün...

(Son gruba tavsiyem; çivi çiviyi söker) 

Her yılın 14 Şubat günü, birçok ülkede "Sevgililer Günü" olarak kutlanıyor...

Evliler yırttı yani :))

(Umarım bunu ciddiye almazsınız) 

Bu günün kökeni; Roma Katolik Kilisesi'nin inanışına dayanıyor.  

Valentine ismindeki bir din adamının adına ilân edilen bir bayram günü olarak ortaya çıkmış. 

Romantik aşk ile Valentine arasındaki bağa, tarihi dökümanlarda hiç rastlanmamış o yüzden kimi tarihçilere göre bu bir efsane... 

(Yani birileri biyerlerinden element uydurmuş :))

Hatta ilginçtir,  1381 tarihli bir kitaba göre  14 Şubat, Fransa ve İngiltere'de geleneksel  "kuşların çiftleşme günü"ymüş.. 

(Bizimkilerin ilgisini bu yüzden çekmiş olabilir :) 

Sevgililer günü,  anneler/babalar günü,  yaşlılar/çocuklar günü....

Gözünün gözüme, elinin elime değdiği gün..

İlk kahvemizi içtiğimiz gün...

Bana ilk "sevgilim " dediğin gün....

Sana ilk çorba yaptığım gün....

Hahahahaaaahhhh.... 

Çok da takılmamak mı lâzım acaba? 

Yooo, bence takılmalıyız ....

Aksi halde nasıl yıpratıcaz birbirimizi, ilişkimizi değil mi ama...

İtiraf ediyorum biz kadınlar enteresan yaratıklarız biraz ...

"Belki" diyorsam "evet" anla...

"Yapmaaaa, 

 Yapma dediğime bakmaaa" 

Yav yapsın mı yapmasın mı? 

Mannyakk etmesene adamı bacım..Daha lâzım sana...

Ama yoookk... Kadın yapacak kadınlığını... 

Nazlı ceylân... 

Çiftlerin tarih tarih diyalogları; 

13 Şubat.. 

Kadın; -- "Hayatım yarın zora sokma kendini, önemli değil valla, bişey almasan da olur" 

(Beyler sakın düşmeyin bu tuzağa !!!

Düşerseniz hapı yutarsınız...)

14 Şubat..

(Kadının iç sesi) ---"Allahın odunu, insan bir dal çiçek getirir gelirken. Tabii niye getirsinki, ben neyimki bu evde zaten, hizmetçi. Aahh aptal kafam ahh. Niye evlendim ki ben bu yontulmamış odunla) 

Hoş, bir dal çiçek getirseniz, bu niye 10 dal değil deriz..

(Genel konuşuyoruz, sevgili hemcinslerim alınmasın lütfen, biraz geyik katıyoruz muhabbete) 

15 Şubat; 

(Beş karış surat....) 

Adam;--" Neyin var aşkım" 

     (Tuzağa düşmüş garibim) 

Kadın; --- "Bişeyim yok, ayrıca bana aşkım deme" 

Adam;---"Niye aşkım, nooldu?" 

Kadın;---"Bak hâlâ aşkım diyo...

Adam; ---"Bitanem söylesene ne oldu? Bişeye mi üzüldün?" 

Kadın;--- "Ben senin aşkın da değilim birtanen de...

Öyle olsaydım dün eli boş gelmezdin eve..

Bak komşunun kocasına, kafam kadar yüzük almış hatuna.. 

Story'lerde hava atıp durdu bütün gece" ...

Aman diyeyim beyler, bu günü es geçmeyin...

İşin şakası bi yana (ama her şakanın altında bir gerçek vardır, unutmayın :), 

Önemsemek lâzım hayatımızdaki insanları sevgili dostlarım...

Bu tür özel günler vesile olur birbirimize değerli olduğumuzu hissettirmek için..

Ben böyle günlerde (doğum günüm vs) kahvaltı jesti beklerim ev halkından... 

Özenle hazırlanmış bir kahvaltı yelkenlerimi suya indirir, gönlümü feth eder...

Görebilecekleri yerlere, aynaya, yanındaki abajura, arabasının direksiyonuna, küçük küçük notlar yapıştırın... (incir reçeli filminden kopye çekebilirsiniz bu konuda) 

Sevgiyle yazılmış bir sözcük...

Bir duble ÇAY..

Ve arkadan çalan o benzersiz AŞK türküsü; 

"Sarı saçlarına deli gönlümü,

Bağlamışım çözülmüyor Mihriban.

Ayrılıktan zor belleme ölümü, 

Görmeyince sezilmiyor Mihriban.

Yâr deyince kalem elden düşüyor, 

Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor.

Lambada titreyen ateş üşüyor, 

Aşk kâğıda yazılmıyor Mihriban."

Üstad Abdürrahim KARAKOÇ'u rahmet ve duayla anıyorum.. 

Sevdiği kadın için 1960 yılında yazmış bu şiiri..

Kadının adı Mihriban mı? 

Saçları sarı mı? 

Bilinmiyor...

Ama yıllarca uzaktan uzağa, şiirlerle sevmiş ...

Bugün (ve mümkünse her gün) sevdiklerinize şanslı hissettirin kendilerini ķıymetli hanımlar/beyler...

Hepinizin gününü kutluyorum, sonsuza dek sevgi, saygı ve tutkuyla yaşayın her anınızı...

Görüşeceğiz....