Ahhh zamane çocukları,bayılıyorum gözlerindeki ışığa cayır cayırlar,büyümüş de küçülmüşler sanki,onlar mı çocuk ben mi bazen ayıramıyorum.

Oldum olası şunu düşünmüşümdür,onlar küçük insanlar küçük ruhlar.

Biz büyükler, ebeveynler eski bilgilerimizi onlara aktarıp tıpkı bize yapıldığı gibi,o şekilde büyüsünler istiyoruz.Yapamadıklarımızı onların üzerinden tatmin etmeye çalışıyoruz.

Adam doktor olamamış tutturuyor çocuğu doktor olsun,bir bak çocuğa fıtratında var mı,o ne istiyor.Halbuki onların ruhu karakteri kişiliği farklı,olmasını istediğimiz kişiler olamazlar asla da olmamalılar zaten.

Bu aynı şuna benziyor elma ağacı ekip,portakal vermesini beklemek gibi,yada köpek havlamasın miyavlasın, fare kediyi kovalasın, aynı böyle bir şey bence.

Yakınlarım bana bazen tepki gösterir çocuklarımı çok özgür yetiştirdiğim için, aslında ben onlara geniş alan bırakıyorum gözüm hep üstlerinde,yapmak istedikleri şeyi yapıp sonucuna katlanma sorumluluğunu gayet iyi bildiklerinden ve ne yaparlarsa yapsınlar, koşullar ne olursa olsun yanlarında olacağımı bildiklerinden,üç kez düşünür öyle hareket ederler.Evimizde kedi,köpek,tarantulalar,tarantulaların yemleri hamamböcekleri onların yavruları vs..

Böyle bir ortam mevcut,arzuladıkları her şeyi evlerinde doya doya yaşamaları onların hem sorumluluk alma becerilerini geliştiriyor,hem enerjilerini yükseltiyor ve böylece isteklerine ve beklentilerine verilen değerle kendilerini değerli hissediyorlar.

Çevremde çoğu kimse böyle bir şey yapma taraftarı değil,bu tür isteklere verilen cevap da içler acısı "kendi evinde ne yaparsan yap" sanki çocuklar sığınmacı..

Bunları yazarken aklıma küçük oğlumun okuldan eve döndüğünde bana heycanla anlattıkları geldi, hem sevinçli hem heyecanlı dediki " Anne allah bana yardım ediyor" bundan hiç şüphen olmasın dedim, o gün sınav olmuşlardı.Soruları yapmış bitirmiş tam kağıdı teslim edeceği esnada,sıranın altında bir kağıt görmüş(sınavları başka dersliklerde oluyorlar,sıra kendi sırası değil) kim ne yazmış acaba diye kağıdı almış ki,bir problem çözümü ve en çok da 8 rakamı,hemen sınav kağıdının 8.sorusuna bakmış,çünkü Allah ona mesaj yollamış, 8.soruda yanlış şıkkı işaretlemiş meğerse..

Sınav sonrası öğretmen kontrolünde düzelttiği soru doğru cevapmış,anlatırken duyduğu sevinci bir görseydiniz,benimse ağzım kulaklarda fiyonk,her gün,dünyanın muhteşem sistemi,  ayet incelemeleri vs.. meyvesini vermişti.Ahhh çocuk, senin küçük bedenindeki o yüce gönüle kurban olurum ben,daha ne diyim...

Bunu anlatmamdaki neden şuydu, ne kadar özgür bir ilişki kurarsanız,ne kadar çok fazla şey paylaşır ve karşınızda bir çocuk değil de, birey var olduğunu düşünür, görürseniz, çok daha bilinçli,farkındalığı yüksek insanlar yetişir. Gelecek gözlerindeki ateşte....