Günümüz insanının en büyük sorunlarından biri yalnızlık hissi. Geçmişte teknolojik imkanlar yok iken insanlar birbirlerinin ihtiyaçları için birlikte yaşamış; bu da ister istemez birlikte yaşayan insan topluluklarını var etmiş. Bu topluluklar hayvanlarla da bugün olduğundan daha yakın yaşamış. O günün çocukları hayvanlarla yaşamayı  bizzat tecrübe ederek , hayvanın gereksinimini, yaşamını bilerek yaşamışlar. İnsanlar birlikte, hayvanlar yanıbaşlarında...Yalnızlık hissi olmamış... 


Yalnızlık hissini gidermek için evcil hayvan sahiplenmek iyi bir yol. Günümüz insanı da yalnızlığını gidermek için günden güne evcil hayvanlara ilgi duyuyor ve evlerinde, bahçelerinde evcil hayvanları ile birlikte yaşıyorlar. Bu olması gereken, güzel bir durum. 


Yalnızlığı gidermek iyi, güzel de birlikte yaşamayı seçtiğimiz evcil hayvanlarımızın da ihtiyaçlarını bilmek ve gidermek lazım. Bir evcil hayvan sahiplenmek bir canlının sorumluluğunu almaktır. Bu canlının sağlıklı yeme, sağlıklı içme, sağlıklı barınma ihtiyacı olduğu gibi sevilme ihtiyacı da var. Bilirsiniz: "Karar veriyorsan, sorumluluğu alacaksın!" 


Pekiyi biz neler görüyoruz? Bir yanda evcil hayvanına gereken özeni gösteren insanlar ve diğer yanda kırsala terk edilmiş cins cins hayvanlar. Sorumluluğu bilinmeden sahiplenilen masum canlı ve  sonunda altından kalkılamamış bir iş ve sokağa, kırsala bırakılan; sokakta, kırsalda hayatta kalmayı beceremeyecek canlılar... Bu bir utanç tablosudur. 


İnsana yakışan şekilde davranmak lazım...