Son zamanlarda dikkatimi çeken en önemli şeylerden biri inanılmaz umursamaz bir toplum haline gelmiş olduğumuz.Sokaklarda bakıyorum insanlar bir şeyler yiyip içiyor ama çöpünü yere fırlatıyor,yine denize atılan çöpler,yere tüküren insanlar,otobüslerde üstünüze doğru hapşıran aksıran insanlar,toplu taşıma araçlarında yer vermeyen gençler,beyler,yolda dayak yiyen birini görse arkasını dönüp giden insanlar,çocuğunu tartaklayanlar,yol ortasında bağıra bağıra telefonla konuşanlar ve daha neler neler...Bütün bunlar çevremizde olurken biz kafamızı kuma gömmüş durumda kalabiliyoruz.Toplum demek saygı demektir.Git gide yozlaşır olduk.Aksine modernleşmek yerine,tekil yaşamlar kurduk kendi dünyalarımızda.Bir taraftan da baktığımızda asabi ve sabırsız bir toplum olduk.Araç içinde yolda tartışan hatta arabasından inip birbirini döven ve hatta hatta öldürmeye teşebbüs edenler,okulda öğretmenini dövmeye kalkanlar,hastanede doktora,hemşireye saldıranlar,boşanan eşini bıçaklayanlar,cinnet geçirip çocuğunu öldürenler ve daha nice şiddet olayları hemen hemen her gün haberlerde yer alıyor.

Toplumca hep beraber melisa çayı mı içsek acaba ? ya da her kes anti depresen mi kullanmalı? Çözüm bu mu olmalı?

İnsan ilişkileri zayıflamış ,rant kavgaları boy göstermiş,namus kavramı son derece farklı noktalara taşınmış ,sıcak sohbetler yerini teknolojik mesajlara bırakmış durumda.

Önce kendimize sonrasında çevremize saygı duymak,yardım etmek koskocaman bir gölete bir damla olmaktır.O damla yayılacak ve tüm gölü kaplayacaktır.

Hep birlikte düşünelim lütfen.Umarsız insanlardan oluşan saygısız bir toplum,küresel ısınma ile birlikte gelecekte oluşabilecek çeşitli su,gıda sıkıntısı gibi durumlarda ne hale gelecektir?Birlik ve beraberlik içinde inançla alındı bu topraklar.Aynı inanç ile her şey daha güzel ve daha huzur içinde olabilir.Neden olmasın...