Merhaba sevgili okurlarımız. Bu hafta size Kocaelispor ve Kocaelili olmaktan bahsetmeye çalışacağım. Çalışacağım diyorum çünkü Kocaelispor’u anlatmak pek mümkün olmayacak. Süper Lig'de şampiyonluğa oynamış, 2 Türkiye Kupası kazanmış, Türkiye'yi Avrupa'da temsil etmiş bir takımdan bahsediyoruz çünkü. Ben daha lisedeydim Kocaelispor süper lig’deyken. Okuldan kaçıp maçlara giderdik. Lise yıllarım Fenerbahçe’yi Galatasaray’ı, Beşiktaş’ı ve süper lig takımlarını İsmet Paşa Stadında izlemekle geçti. 18’li yaşlarında bir gencin yaşayabileceği en büyük heyecandı bu. Bir heyecan bir umut ve büyük bir çılgınlıktı bizim için. Kocaelispor gençlikti. Genç kalabilmekti. Ancak takımımız bir talihsizlik, bir şansızlık, kötü yönetimler sonucu BAL ligine kadar DÜŞTÜ. Gazetecilik yaptığım sürelerde Kocaelispor ile ilgili haberleri takip ettim. Üzerinden birkaç sene geçmiş olmasına rağmen takımın nasıl bu kadar yıpratıldığı, nasıl bu kadar maddi ve manevi bitirildiğini anlamış değilim ki zaten kimse anlamak için de uğraşmadı. Şahıslar takımın önüne geçerek bir kentin sesini, umudunu bitirdi. Bu kadar olumsuzluğa rağmen bugün Kocaelispor’da bir hareketlenme, bir diriliş var. Bunun tek sebebi BAL liginde ki takımını 20 bin kişiyle yalnız bırakmayan Kocaelililerdir. Çünkü Kocaelili olmak Kocaelisporlu olmaktı! Çünkü Kocaelili olmak, kentin büyükleri; “beş kuruş vermem” derken maça ücretsiz giriş yapılabilmesine rağmen destek olmak için kombine bilet almaktı! Çünkü Kocaelili olmak stadın duvarına “bu stada atkısız girilmez” yazmaktı! Ve Kocaelili olmak, hakemin başlama düdüğü ile birlikte HODRİ MEYDAN’dan konfeti bombardımanı yaparak karşı takıma 90 dakikanın daha ilk saniyesinde “Burası Körfez, Buradan Çıkış Yok” dedirtmekti! Kocaeli Milletvekili sayın Haydar Akar’ın da dediği gibi; “Kentin tekrar, kendi duygularını sahiplenmesidir Kocaelispor” Kocaelililer, Kocaelispor’un farkında! Peki ya siz nerelisiniz?