Hayatımızı, elimizdeki yaşamı yeterince verimli değerlendirebiliyor muyuz ? Günlerimizi nasıl geçiriyoruz ? Akşam olup yastığa başımızı koyduğumuzda gün içerisinde yaşadıklarımıza ne kadar takılı kalıyoruz ? Bu düşünceler zihnimizde ne kadar yer barındırıyor ?

Detaylı düşündüğümüzde, bazı durumlarda işin içinden çıkamayacak gibi oluruz , bunu herkes yaşayabilir. Ya geçmişin derinliğinde boğulur ya da gelecek kaygısında kayboluruz. Yaşadıklarımız dolayısıyla geçmişi irdelemek bize üzüntü getirebilir , tamamen geleceğe kilitlenmekte bizi çeşitli korkularla , endişelerle etrafımızı kuşatabilir.

Günler ,aylar , yıllar akıp gidiyor...
Zamanı durdurma , zamanı geri sarıp geçmişteki pişmanlıklarımıza , keşkelerimize , üzüntülerimize dönüp onları tekrar yaşama gibi bir durumumuz da yok. Adı üstünde, geçmiş...

“Geçmiş geçmişte , geride kalmıştır. “
Bizim geçen yıllara yönelik takıntılı , yoğun düşüncelerimizin bize tek yaşatabileceği durum içinde bulunduğumuz “an”ı mahvetmek  şu an yaşadığımız dakikaları , hayatı ziyan etmek olur.

Ve her zaman derim , hiç bir şeye üzülmeye değmeyecek kadar hızlı akan bir zaman diliminde yaşıyoruz. Önemli olan şimdiyi verimli , doğru , faydalı değerlendirmektir. Aynı zamanda geleceğimizde içinde bulunduğumuz “an “ ile gelişecektir , şekillenecektir...

Yaşadığımız saniyelerin dakikaların değerini , anlamını keşfettiğimiz zaman kendi içimizde zihnimizde bir devrim yaşamış oluyoruz, geçmişte takılı kalmanın, geçmişte kalanlarla yaşamanın  bizi yıpratmaktan başka bir yararı olmadığını  farkediyoruz. Bu nedenle , An’ı yaşamak en güzeli en doğrusu...
Geçmişin olumsuz düşüncelerinden uzak durmak ,geleceğin endişesine de beynimizin içinde zihnimizde yer vermemek , tüm mesele budur.

Hayata dair , düşünce tarzımız  bizim elimizde, bizim beynimizde, unutmayın !

Şimdi , geçen yılların olumsuzluklarından sıyrılın, geleceğe de körü körüne bağlanmayın ki endişelere yer vermeyin...
Anı yaşayın !
Her saniyenizi dolu dolu değerlendirin.